Na de Tweede Wereldoorlog

De distributiesector van de 19e eeuw tot nu

pexels.com

januari 2020

Heel de sector van de eenheidsprijswinkels was zich in de periode na de Tweede Wereldoorlog aan het heroriënteren en -positioneren. De toenemende koopkracht in de jaren ’50 en vooral ’60 maakte de vroegere ‘volkswarenhuizen’ immers veel minder populair.

Winkelketens als de Sarma verplaatsten zich steeds meer in hetzelfde vaarwater als dat van traditionele warenhuizen. De winkels begonnen er beter verzorgd uit te zien, het assortiment werd steeds uitgebreid en ook kwaliteitsmerken en -productene deden meer en meer hun intrede op de schappen. Dit geldt voor de nieuwe Sarma-Lux winkels, die duurdere merken als Cacharel en Betty Barclay verkochten en bijvoorbeeld op de Louizalaan een verkooppunt had.

GMB

Ook de GMB trachtte iets aan haar tanend imago te doen. In de jaren ’60 werd er volop geïnvesteerd, en er verschenen weer meer kwaliteitsproducten in de rayons. Niettemin bleven de verliezen van het grootwarenhuis maar toenemen. Aan de innige band met Sarma kwam in 1969 een einde, toen de voormalige beheerder Jacques Dansette, schoonzoon van Jean Van Gysel, ontslagen werd.

De directie besloot om de handdoek in de ring te gooien en de boeken neer te leggen. Omdat er geen kandidaat-overnemers bleken te zijn, werd het gebouw in 1972 te koop gezet, precies honderd jaar nadat de Thiéry’s trots de deuren van hun Grands Magasins voor het publiek hadden opengezet.

GIB Group

De vroegere concurrenten Grand Bazar, Inno en Bon Marché smeedden een pact en vormden de GIB Group. Deze nieuwe Belgische Nr. 1 werd uiteindelijk zelf opgeslorpt door het Franse Carrefour.

sarma

De GMB mag dan al verdwenen zijn in 1972, maar ook met Sarma verging het minder goed. Op het einde van de jaren ’60 werd Sarma, samen met Nopri, overgenomen door de Amerikaanse warenhuisketen J.C. Penny. Deze keten investeerde fors in Sarma en de eerste Sarma-hypermarkten werden gebouwd. Hier werd de nadruk vooral op kwaliteit gelegd. Bij de hypermarkten werd telkens een Lunch Garden restaurant voorzien. Einde 1976 hadden de Amerikanen 79 Sarma-warenhuizen en 205 Nopri-supermarkten in hun bezit.

Het marktaandeel van Sarma begon echter achteruit te gaan en de Amerikanen verkochten Sarma-Nopri in 1987 aan de GIP Group. Er werden zware reorganisaties doorgevoerd en onder de vleugels van de groep werd Sarmag opgericht, waarin de nog resterende 14 hypermarkten (Sarma-Star) en de 32 warenhuizen (Sarma-shop) werden ondergebracht. Geleidelijk aan werden de hypermarkten omgevormd to een Maxi GB-vestigingen en de warenhuizen tot Nopri-winkels. De Lunch Garden restaurants sloegen wel aan.

Op het einde van de 20e eeuw begon de GIP Group zijn onderdelen te verkopen en in 1997 werden de overblijvende Sarma-warenhuizen, die bijna allen in stadscentra gelegen waren, verkocht aan het Koninklijke Bijenkorf Beheer (KBB), de groep achter de Nederlandse warenhuisketen. De Bijenkorf die er HEMA-vestigingen in onderbracht.

In 1999 kwam het vastgoed van Sarma in handen van Redevco, de vastgoedfirma van de Nederlandse familie Brenninkmeijer. In 2001 werd de vereffening van Sarma aangevraagd. Na drie jaar werd deze voltooid en daarmee hield Sarma definitief op te bestaan in 2004.

__________

BRONNEN  |    encyclopedia.com | asp.gva.be | retroscoop.com | wikipedia.org